نقل است که حسن بصری می گفت :

از سخن مستی عجب داشتم . مستی را دیدم که در

 میان وَحَل (گل و لای) می رفت ، افتان و خیزان .

گفتم : قدم ثابت دار تا نیفتی !

گفت: تو قدم ثابت کرده ای یا شیخ با این همه دعوی ؟!؟
من اگر بیفتم ، مستی باشم به گل آلوده . برخیزم و بشویم . این، سهل است .

اما از افتادن خود بترس...
که خلقی با تو بیفتند !

 

(تذکرة الاولیاء / فریدالدین عطار)

نوشته شده در چهارشنبه 87/8/15ساعت 11:23 صبح توسط سپیده نظرات ( ) | |