امام جواد علیه السلام نهمین امام بر حق به عیادت یکی از اصحابش که بیمار شده بود

 رفت و در بالین او نشست. و دید او گریه می‎کند و در مورد مرگ بی‎تابی می‎نماید.

 حضرت به او فرمود: «ای بنده خدا! آیا از مرگ می‎ترسی؟»

دلیل آن این است که نمی‎دانی ماهیت مرگ چیست؟ آیا اگر چرک و کثافت،

 تو را فرا گیرد و موجب ناراحتی تو گردد و جراحات و زخم‎های پوستی در

بدن تو پدید آید و بدانی که غسل کردن و شستشو در حمام، همه این چرک‎ها

 و زخم‎ها را از بین می‎برد، آیا نمی‎خواهی که وارد حمام شوی و بدنت را

شستشو نمایی و از زخم‎ها و آلودگی‎ها پاک گردی؟ و یا میل نداری به حمام

 بروی و با همان آلودگی و زخم‎ها باقی بمانی!

 بیمار عرض کرد: البته دوست دارم در این صورت به حمام بروم و بدنم را بشویم.

 امام جواد علیه السلام فرمود: مرگ (برای مؤمن) همان  حمام است

 و آن آخرین پاکسازی از آلودگی گناهان و شستشوی ناپاکی‎ها است .

بنابراین وقتی که به سوی مرگ رفتی و از این مرحله گذشتی، در حقیقت از

 همه اندوه و امور رنج آور رهیده‎ای و به سوی خوشحالی و شادی روی آورده‎ای.»

بیمار از فرموده‎های امام جواد علیه السلام قلبی آرام پیدا کرد و خاطرش آسوده شد

و عافیت و نشاط پیدا کرد و با آرامش استوار دلهره و نگرانی‎اش از بین رفت.

آری وقتی که انسان از نظر فکری، روحی، روانی و با پشتوانه ایمان و عمل صالح، خود

را آماده سفر آخرت کند، ترس را هنگام مرگ به خود راه نمی‎دهد و در می‎یابد که در

حقیقت با این سفر، به سوی نجات و رهایی از رنج‎ها، و روی آوردن به شادی‎ها انتقال

 پیدا خواهد کرد.

 منبع: تبیان