گویند روزی ماهیان دریا جلسه ای تشکیل دادند و گفتند:

ما سالها است این حکایت را می شنویم که آب مایه حیات است .

اما هرگز آب را ندیده ایم .

اخیرا شنیده ایم در فلان نقطه از دریا، ماهی دانائی که آب را دیده ،

 زندگی می کند. پس باید نزد او برویم تا آب را به ما نشان دهد.

هنگامی که ماهیان به او رسیدند، از او خواستند آب را به آنها بنمایاند.

ماهی دانا گفت : شما چیزی غیر از آب به من نشان دهید تا من آب را به شما نشان دهم .

این مثلی است برای کسانی که قائل به مبداء و معاد نیستند و می گویند:

اگر خدائی هست ، پس چرا او را نمی بینیم ؟

غافل از اینکه خالق جهان همه جا هست .چشم بصیرت می خواهد

 تا به آثار او بنگرد و خالق جهان را در هر چیز مشاهده نماید.

چنانکه امیرمؤ منان فرمود:

 ما راءیت شیئا الا و راءیت الله قبله و بعده و معه

هیچ چیزی را ندیدم مگر اینکه قبل از آن و بعد از آن و با آن خدا را دیدم .

سالها دل طلب جام جم از ما می کرد

 و نحن اقرب الیه من حبل الورید

 خدا از رگ گردن به انسان نزدیکتر است .دوست نزدیکتر از من به من است

 شخصی از امام صادق علیه السلام پرسید:

اءرایت الله حین عبدته ؟ آیا خدائی را که می پرستی می بینی ؟

فرمود: انی لم اعبد ربا لم اره

من خدائی را که نبینم عبادت نمی کنم .

پرسید: چگونه او را می بینی ؟

فرمود: چشمها او را نمی بیند، لکن قلبها او را می بیند